Wiersz „Czas”

Czas

Jeśli jednak czasu do życia zabraknie,
a moje zdjęcie zżółknie oraz wyblaknie,
i nie dotrwam z Wami normlnie do końca,
nie zobaczę już nieba ani ciepła słońca,
ani Tych oczu co miłość mi dały,
ani Tych ust co pieśni śpiewały,
ani Tych dłoni co twarz mi pieściły,
ani Tych włosów co po nocach się śniły,
i tylko w grobie me ciało zalegnie,
schłodzone już skruszeje i zblednie,
Lecz choćby jeden małą łze uroni,
to ta łza mnie od śmierci ocali uchroni,
bo ten gest ozacza, że nie próżnowałem,
walczyłem o miłość oraz kochałem,
i nie umrę nigdy, bo żyje ma dusza,
wciąż Kocha Was mocno, i serca porusza.

Inne wierze:

1. Wiersz „Pytanie”
2. Wiersz „Kryształ„